Kışlık buğday, yüksek verim ve iddiasızlığı nedeniyle değer verilen bir tahıl ürünüdür. Tahıl, tahıl, makarna ve ekmek yapımında kullanılır ve buğday kepeği tarımsal hayvanları beslemeye gider. Bu çeşitlilikteki saman ayrıca büyük bir besin değerini de temsil eder. Ayrıca, hayvanlar için kağıt ve çöp üretiminde eklenmiştir.
Kültürün özellikleri ve gelişim aşamaları
Bu buğday, kışlık buğday olarak adlandırılır çünkü taneler, önceki hasadın hasat edilmesinden hemen sonra ekilir. Kültür dünyaya girdiğinde, gelişimini birkaç aşamada geçirir. Büyümenin yoğunluğu iklim, toprak kompozisyonu ve diğer koşullara bağlıdır. Uzmanlar kış buğdayının gelişiminin 6 aşamasını ayırt eder:
- Fideler ekim sonrası ortaya çıkan tohumların çimlenmesidir. Dönemin toplam dönemi 15 ila 25 arasındadır, daha sonra bitkiler kışın girmektedir. Onları dik bırakırsak, filizler ısındıktan sonra ilkbaharda devam eder.
- Yem, kök ve köklerde yanal süreçlerin oluşum sürecidir. Bitkilerin çalılıkları, toprağa ekilmiş tohumların sayısının yanı sıra döşeme derinliklerinden de etkilenebilir.
- Tüpe çıkış, ilk düğümün ana gövde üzerinde göründüğü zaman başlayan bir süredir. Süreç, bitki örtüsünün yenilenmesinden yaklaşık bir ay sonra ilkbaharda gerçekleşir.
- Earing – sürgünlerde spikelets görünümü.
- Çiçeklenme spikelets görünümünü 4-5 gün sonra başlar ve yaklaşık bir hafta sürer. Ayrı bir kulakta çiçekler önce alt kısımda, sonra da yan ve üst tarafta görülür.
- Olgunlaşma, tanelerin spikelet içinde oluştuğu ve yavaş yavaş nemi kaybettiği uzun bir aşamadır. 2 hafta içinde sütte olgunlaşan meyveler (% 40-60 nem) ortaya çıkar. Daha sonra olgunluğun mum fazı gelir, tanelerin içindeki su yüzdesi% 20 ila% 40 arasındadır. Tam olgunluk,% 15-20’lik bir tahılın sudan oluştuğu ve katılaştığı aşamadır.
Kışlık buğdayın bitki örtüsü süresi, kış dönemi de dahil olmak üzere 275 ila 350 gün arasında olabilir. Bu süre, tohumların toprağa ve iklim koşullarına dikme süresine bağlıdır. İlkbaharda, sıcaklık 5 ° C’ye ulaştığında süreçler devam eder.
Dikim ve bakım teknolojisi
Kışlık buğday ekimi teknolojisi uzun bir süreçtir. Sıcak mevsimde sürekli yağış mevcudiyetinde ve güçlü donların yokluğunda verimli topraklarda önemli ölçüde artış sağlar.
Toprak ve iklim şartları için gereklilikler
Buğday, 7,5’ten 6’sı olan asitli topraklarda iyi bir hasat sağlayacaktır. Yeterli nemlendirilmiş chernozemler veya çok miktarda besin içeren diğer toprak tipleri buna uygundur. Hasat miktarı kabartmaya bağlıdır. Düşük bataklık bölgelerde, bitkiler zayıf büyür ve gelişir.
Kış buğdayının modern çeşitleri, yüksek don direnci ile karakterizedir. İyi bir kar tabakasının varlığında, bu bitkiler -20-30 ° C’lik bir sıcaklık düşüşüne dayanabilir. Ancak, kar olmadığı zaman, bitkiler -15 ° C’de bile ölebilirler.
Bu buğday için, bahar döneminde sıcaklık değişimleri özellikle tehlikelidir. Bitki örtüsü süreçleri devam ettikten sonra donma meydana gelirse, mahsulü tamamen yok edebilirler.
gübreler
Kışlık buğdayın farklı çeşitleri zamanla önemlidir ve düzgün bir şekilde döllenir, aksi takdirde verim yetersiz olur. Gübreleri uygulamak için iki ana yol vardır: kök gübreleme (yerde) ve yaprak veya yaprak. Bu kültür, bitki örtüsünün fazına bağlı olarak birkaç kez beslenebilir:
- ekim sırasında – potasyum, fosforik, organik gübreler;
- azot katkıları – ilkbaharda, topraktan hızlı bir şekilde yıkandıkları için.
Gübrelerin eklenmesiyle mahsulün kalitesini iyileştirmenin ana yollarından biri, bir yaprak üstü pansumandır.
İlkbaharda kışlık buğdayın karbamit ile yaprak pansumanlanması, büyük ağır tanelerin elde edilmesini ve sayılarının artırılmasını sağlar. Diğer amonyak gübrelerinden farklı olarak (amonyak suyu ve tuzlu su) bu madde bitkileri yakmaz.
Hastalıkların ve yabancı ot bitkilerinin tedavisi
Filizlenme mevsiminde, yabani otlar tarafından engellenirse buğday zayıf gelişir. Kışlık buğday için herbisitler yabani otlarla mücadele eden kimyasal çözeltilerdir. Genellikle istenmeyen bitkilerin aktivitesinin arttığı Nisan ve Mayıs aylarında toprağa verilir. Bazıları azotlu gübrelerin uygulamalarını herbisitlerle tedavi ile birleştirir.
Kışlık buğday hastalıkları çeşitli bakteriyel lezyonlardır (siyah, sarı, bazal bakteriyozis), köklerdeki putrefaktif süreçler, fungal lezyonlar (fusariosis) ve diğerleridir. Her hastalıktan toprağa giren veya yeşil kütle serpilmiş özel preparatlar vardır.
Kış buğday ılıman bir iklimde yetişir. Bu, gıda endüstrisinde ve tarımda kullanılan tahıllar ve sapları yüksek verimli bir üründür. Bununla birlikte, buğday yetiştirmek için tüm kurallara uyulmadığı sürece verim yüksek olmayacaktır. Özel bir gübreleme ve sulama rejimi ile sadece belirli toprak türlerinde iyi yetişir.